Электронлă вулавăш

Фантазиллĕ калав

— Мĕн ĕçлесе пурăнатăн?

Тĕксĕм сюртук тăхăннă, çӳçĕсене икĕ еннелле тирпейлĕн тураса антарнă шĕвĕр сăмсаллă çын хăйĕнчен ыйтакан çине кăмăллă çутăлакан куçĕсемпе пăхсă илчĕ те, тенор майлăрах сасăпа:

— Писатель эпĕ, — терĕ.

Ыйтаканни хăй курнине хăй ĕненмен пек пулчĕ: сасартăк тĕлĕннине палăртакан куçĕсемпе хыпашларĕ вăл хăй умĕнче тăракан сюртуклă çынна:

— Çĕнĕ устав тăрăх та писательсен Союзне кĕме пултаратăн пулсан аван.

«Писатель» текенни питне-куçне çӳлелле хăпартрĕ, куç шăтăкĕсем ăшне таçтан пырса çапăннă ĕмĕлкесем кĕрсе тулчĕç, ăвăсран тунă пĕкĕ евĕр курăнакан шĕвĕр сăмси çӳлелле хăпарчĕ.

— Устав? Союз?! Писателе уставпа илеççĕ-и-ха?

— Ăна та пĕлместĕн пулсан, писатель... хм... а... ăçта çапăннă сан произведенисем?

— «Москвитянин», «Северная пчела», «Библиотека для чтения». Уйрăм изданисемпе те сахал мар тухкаланă.

— Мĕн халпа килтĕн пирĕн хулана?

— Пĕлес килет. Курас килет. Ĕлĕкрех пĕчĕк хуласем çинчен çырнăччĕ. Хамăн вĕт... Реализм...

Малалла