«Епле, хăш самантра, хăçан...»

Зинаида Сурпан | Сăвă | 439


Епле, хăш самантра, хăçан

Кĕрейрĕн манăн пурнăçа?

Санран тармашкăн çук хăват,

Вĕçсе каймашкăн çук çунат.

 

Пӳрмен пире утма пĕрле,

Çулсем те тĕрлĕ еннелле.

Калаччĕ, тусăм, каласам:

Епле чуна эп пусарам?

 

Чĕре хушать: «Мансам! Мансам!»

Чун хирĕçлет: «Вăл сан! Вăл сан!»

Ах, мĕн тăвас! Хăшне итлес?

Куç умĕнче пĕр эс, пĕр эс!

 

Санран ăçта кайса кĕрес,

Асапăм манăн?! Ман хĕрес!

Ман ĕмĕре пыран суран,

Епле эмел тупам санран?

add comment Çĕнĕ комментари хуш


Ят:
Хăвăр шухăша çырса пĕлтерĕр:

Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ÿ ÿ Ӳ ӳ « ... » —
Хаклав:
Шухăшĕ:
Чĕлхе илемлĕхĕ:
Содержанийĕ: