«Ан ятла мана, тăванăм...»

Фёдор Муратов | Сăвă | 388


Ан ятла мана, тăванăм,

Асăнсан теприн ятне.

Ăнлансам-и, чунăм манăн

Туртăнать телей патне.

 

Тĕлĕнсе ун-кун пăхатăп,

Лекнĕ пек чĕнмен туя.

Учĕсем пахи паха та,

Шел, тĕпре çӳрет суя.

 

Эсĕ илтнĕ-и, сар кайăк

Юрламасть-мĕн тыткăнра.

Пĕр-пĕр кун эп вĕçĕп кайăп,

Ман çулташ — кĕсле-тăмра.

 

Усалпа мана ан асăн,

Эп сана хаяр сунман.

Иккĕн чух та кил хавасĕн

Ăшшине эпир туйман.

add comment Çĕнĕ комментари хуш


Ят:
Хăвăр шухăша çырса пĕлтерĕр:

Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ÿ ÿ Ӳ ӳ « ... » —
Хаклав:
Шухăшĕ:
Чĕлхе илемлĕхĕ:
Содержанийĕ:

Шухăшсем