Ровно 300 лет назад, в 1721 г. немецкий ученый Даниил Готлиб Мессершмидт совершил выдающееся открытие. В долине реки Енисей он обнаружил (и главное — понял его научное значение) каменный обелиск, покрытый знаками неизвестной письменности. Это было то, что он назвал рунической письменностью (не путать с германскими рунами — это другая система).
Позднее, и в Азии, и в Европе были найдены и другие надписи. В 1893 г. датский ученый Вильгельм Томсен и немец по происхождению В.В. Радлов (Фридрих Вильгельм Радлов) расшифровали тексты, обнаруженные на р.
Хальхи ачасем мӗнлине пӗлместӗп те анчах пирӗн вӑхӑтра шкулта вӗреннӗ чухне чӗлхе таврашӗнчи пӗр вӑйӑ пурччӗ — «сӑ»-пала калаҫасси». Мана хама апи (лит. чӗлхипе — анне :) ) вӗрентсеччӗ. Вӗсем вӗреннӗ чухне апла вылянӑ имӗш. Шкулта вара пӗрле вӗренекенсене вӗрентсеччӗ те пӗр хушӑ самай ҫапла калаҫса ҫӳреттӗмӗр: «Эснэсӗ паснян высныляма туснухатӑн-и?» (чӑвашла: Эсӗ паян выляма тухатӑн-и?). Шифрӗ кӑткӑс мар: пӗрремӗш уҫӑ саспалли хыҫҫӑн «сн» тата ҫав уҫӑ сасса хушмалла кӑна.
Чĕмпĕрте Ёё саспалли ячĕпе палăк пур.
Эп вара Шупашкарта палăк лартма сĕнетĕп. Паллах, асăннă саспалли ячĕпе мар. Чăваш Çырулăх йĕркевĕсен 75-мĕш параграфĕ ячĕпе. Анчах та скрижальсем çине çав текста çырса хунă чух
Эпир Чĕмпĕрсенчен мĕнпе кая?
Çырулăхăн 75-мĕш параграфĕпе çак сайтрах паллашма пулать.