— Хаклă прикащик! Мана 200 грамм кăлпасси касса памăн-ши? Тăварлă пулăпа пĕрле выртаканнине.
Пулă тути калакан кăлпасси çисе курас килет. Тутлă-ши вăл?
— Укçа тӳле те, киле кайса çисе пăх.
— Тĕрĕс калатăн. Апла пулсан, мана 200 грамм кăлпасси касса пар-ха.
— Итлетĕп, гражданин! Çак кăвакарса ларнине парас-и-ха? Юрать.
— Хĕрхенетĕп сана, юратнă продавец, кашни туртмассерен тавара тараса çине пусса хунипе аллу ывăнать пулĕ?...
— Киле кайма васкатăн пӳлĕ. Калаçса тăрар мар.
— Савнă кассирша! Сана тепĕр хут чăрмав тума лайăх мар та, анчах„. эсĕ мана каялла çителĕклĕ укçа тавăрса памарăн. Санăн, мĕскĕн хĕрĕм, сверхурочно ĕçленипе пуç мими ывăнать пулмалла та, çавăнпах каялла мĕн чухлĕ тавăрса памаллине шутласа кăлараймарăн пулас...
— О, çук! Унпа мар. Эпĕ сана киле кайма çăмăл пултăр терĕм. Каялла тавăрса парас укçана пăхăр укçан памалла. Эсĕ ватăрах пирки, вăйсăр çын пулĕ тесе, çул çинче йывăр пăхăр укçа сана халран ярасран хăрарăм.
— О, касса читлĕхĕнче асапланса ларакан ырă чун!
— Сыв пул, шывлă чăкăт пек, ырă кăмăллă потребитель!
Калаçусен моралĕ: хăшпĕр чух тутлă калаçу та йӳçĕ пулать.